" aklımın en ücra köşesine kaçıyorum, olmadığın zamanlarda.
mesela ağaçlarından göğü gözükmeyen bi ormana kaçıyorum
uçsuz bucaksız bi yaylasına kaçıyorum mesela trabzonun.
büyüdüğün iklimin ıslaklığına kaçıyorum
-çocukluğuna-


iki renk diliyorum; mavi ve yeşil.
çiçekleri unutuyorum- ki onlar 'huzur ve sükûnet katar'-


ellerinden tutuyorum.
ellerinden tutup beyaz elbisemin, en olmadık hayalin peşinden koşuyorum.
-hiç yaralanmamış mavi bi uçurtmaya koşuyorum-


rüzgar dinince; nefesim, dizlerinde..
uyuyorum.
sesin; yüzyıllarca dinleyebileceğim tek tını.
tenin sevdiğim.
tenin en tenha yerim.."