"erişemediğim her an için.. biraz bile özlediğini bilseydim.. hiç durmaz, daha çok severdim."


özlemek güzel şeymiş, öyle diyor bu şehir.
bıraktığın kokuyu rüzgarlarına katmaktan memnunmuş epey, uyuduğun uykunun huzurunu her gece yaymaktan da.


ama ilk defa gittiğin bi cafede tuttuğun zarlar özlemiş seni.
gecenin bi yarısı balkonda otururken esen ılık rüzgar da özlemiş, terleyip de sinirlendiğini görünce bundan memnun olup sinsice sırıtan sıcak da.
bikaç sabah da olsa yüzünü gören ayna gülüşünü özlemiş mesela 
sıcağını tek kişilik bi yatak. 
durup durup çay doldurup da içtiğin bardak özlemiş dudaklarını 
ve ellerini dokunduğun kapı kolları
ve ayaklarını yürüdüğün sokaklar
ve gözlerini bi aksiyon filmini izlerken heyecanla baktığın ekran
ve nefesini yastıklar..


hayır, ben değil.
bu şehir özlemiş, ona her baktığımda söyler bunu.
belki yine..


gelir misin bigün?