6 Temmuz 2012 Cuma


çok olmaya başladım. çok. parçalanarak. daha da bölünerek. amip gibi. içimde yetiştirdiğime eşlik eden diğerleri. kesiklerimden memnun değilim. ve onlardan. hayal meyal hatırlıyorum, yine tek değildim, ama huzursuz da değildim. onları sevmiyorum. ve kırmızıyı. kırılma noktalarıma çarpanların düştüğü boşluğu izleyen vicdanımı. ve kara deliklerimi. unutuşlarım, alzheimerın kapılarını zorluyor iri kütüklerle vura vura. savaşıyorum. mızrakları sevmiyorum. hedefini şaşıran okları ve zihnimle eş zamanlı parçalanan tüm kalkanları.
yazamıyorum.
sadece bakıyorum.
izliyorum.
topluma dayanan surları, zamanda sıkışan toplumu, göğe akan kendimi.
yapamıyorum.
kendimi sevmiyorum.
hatırlayamıyorum.
unutamıyorum.
sadece bir sigara daha…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder